Geluk zit in mijn hart

Soms ben je even helemaal zen. Alleen het getik van de klok bereikt mijn oren, de geur van sinaasappelschillen zit in mijn neus en mijn keel is warm van de slok thee die ik net genomen heb. Ik zit heerlijk in mijn luie stoel en ik wil graag nog even naar het plafond staren, aan niets of aan iets denken. En even de telefoon pakken om een blog te typen.


Een maand zonder internet is misschien wel de fijnste uitdaging van 2016 geweest. Wat een rust geeft dat. Geen sociale druk van Instagram, Facebook, Twitter, mail, whatsapp en wat al niet meer. Nee, het is tijd voor papieren boeken, de krant van zaterdag en brieven schrijven aan lieve mensen. Geen zorgen om wereldproblematiek waar mensen online niet over uitgepraat raken.
Eigenlijk mis ik dan alleen de NS reisplanner. Dat is namelijk mijn dagelijkse hulpje voor een aangename reis. Ik kan in principe zonder, dat weet ik. Maar als ik toch een beetje controle kan hebben over de situatie kan ik die controle gelijk loslaten. Gisteren had ik een nieuwjaarsborrel en nam ik wat later de trein. Op 5 seconden na miste ik een vertraagde trein. Later bleek dat de trein van over 5 minuten niet meer ging, maar over 20 minuten de volgende trein zou gaan. En ik? Ach, dacht ik, uiteindelijk kom ik wel thuis. Wat is de haast? M'n buikje zit vol, de trein is warm en droog en ik heb iets te lezen mee. Ja, natuurlijk appte ik wat vriendinnen om iets van die dag met hen te delen. Maar verder... Ik merk dat ik het fijne gevoel van maart weer terug begin te krijgen. Ik zit steeds minder op social media en pak mijn telefoon liever om mijn moeder te bellen in plaats van een appje te sturen.

Een jaar geleden had ik nooit kunnen bedenken hoe mijn leven er nu uit zou zien. Dat ik nog steeds in hetzelfde huis woon. Dat er vriendschappen geëindigd zijn, maar dat ik nieuwe erbij heb en bestaande vriendschappen sterker geworden zijn. Dat een van de sterkste vrouwen die ik ooit gekend heb er niet meer is. Dat ik 5 kilometer kan hardlopen. Dat ik 10 kilo minder weeg en geweldig lekker in dat lijf zit. Dat ik van een kerstpakket van mijn werkgever voor 35 euro aan thee besteld heb. Dat ik sinds een paar weken kan strijken. Dat ik mezelf op professioneel vlak zo ontwikkeld heb. Dat ik op deze stoel kan zitten en niks kan doen.

De klok tikt verder en de waterkoker is klaar. Ik zet een nieuw glas thee. Ik laat de theeblaadjes gerust een paar minuten trekken. Ik heb geen haast. Geluk zit in mijn hart.