Vlees of melk?
In april 2016 deed ik al mee aan de vegan challenge, maar werd ik door ambities op lichamelijk vlak toch gegrepen door een leven met (mager) vlees en andere eiwitrijke dierlijke producten. Sinds ik eind januari besloot vegetariër te worden, verliep de stap richting veganisme heel geleidelijk en vooral makkelijk. Wat het is: ik vind het erger om kaas te eten en andere zuivelproducten te gebruiken dan een stuk vlees op een bord te zien liggen. Say what? We dwingen een koe om haar kind op te geven zodat wij melk van de koe kunnen krijgen, DE MELK DIE (dat?) WE NIET EENS NODIG HEBBEN want het heet KOEmelk. Het is voor het kalfje, het kindje van de KOE. Jij krijgt jouw portie moedermelk na je geboorte en vanaf je kindertijd heb je het niet nodig. Echt niet. Uiteindelijk gaat de koe dood en wordt het vlees dat je in de supermarkt of bij de slager koopt. Ik kan het niet aanzien dat we een kind afpakken van een moeder zodat we melkproducten kunnen eten. Seriously. Al helemaal niet als we koemelk niet eens nodig hebben in het leven. Oh en die koe waar we het vlees van eten is dood dus ik heb dan het gevoel dat de koe minder te lijden heeft. Bedoel, stel je voor dat een ander wezen dan jouw kind aan je borst zit te lurken voor je melk en je vervolgens in een hok gestopt wordt en soms naar buiten mag om een frisse neus te halen? Ik krijg persoonlijk al rillingen bij de gedachte. Dus. Melkproducten komen mijn huis niet meer in. En hee, dat is mijn mening. Denk je er anders over, dan mag dat zeker :)Starterspakketje
Hoe doe je zoiets dan, veganistisch eten? Men beginne met het ontdekken van geweldige bloggers. Al regelmatig maakte ik lekkere taartjes met behulp van de recepten van de Groene meisjes en ook hun boek heb ik in huis. De grootste aanvulling voor mijn veganistische levensstijl is het boek van Lisa goes vegan. Makkelijke gerechten die naar mijn idee van goede voedingswaarden voorzien zijn en het is elke keer een feestje om zo'n gerecht op tafel te zetten. Wil je een heerlijke chili sin carne eten of een superlekkere lasagne maken? Buy that book! Op Instagram volg ik meerdere veganisten en dat is echt een plezier voor inspiratie en ook eens zien wat anderen doen en eten voor een vegan life.
Oh en ook heel belangrijk: ontdek je winkels en hun waar! Albert Heijn heeft bijvoorbeeld sojayoghurt met hele fijne voedingswaarden en je kan het satébroodje van de Vegetarische slager daar halen voor even doelloos genieten van kant en klaar. Bij de Plus kom ik niet graag, maar daar verkopen ze vervolgens wel weer Vivera producten (kwam ik vorige week achter) dus dat is dan een mooie meevaller. Het liefst ga ik naar Ekoplaza of een lokale biologische winkel, omdat ze daar heerlijk groenten en fruit hebben, maar ook aanzienlijk meer vegan opties. En dat kan dan gaan om kant en klare maaltijden of vegan bladerdeeg, maar het liefst ook om groente, fruit en noten die supermarkten niet standaard verkopen. Dat maakt boodschappen doen heel leuk, want het is elke keer weer de vraag wat het aanbod is die dag. Mijn lievelingsontdekking tot nog toe zijn kruisbessen. I. Love. Them.
Eenmaal gewend aan het lezen van etiketten is dat overigens ook niet zo spannend meer. Zo vind ik het relaxt om AH biologische pesto mee te nemen naar huis in plaats van dit zelf maken en als je je bezoek graag koekjes, snoepjes, chips of wat dan ook voor wil zetten: het internet staat vol met lijsten van A- en supermarktmerken die onbedoeld (maar mooi meegenomen) veganistisch zijn. Overigens loop je wel het risico dat je suikerbommen in huis haalt, maar dat is vooral ook je gezond verstand gebruiken.
Eten met een goed gevoel
Het scheelt wel om al eens een vegan challenge gedaan te hebben zodat je enig idee hebt waar je tegenaan loopt. Lisa is daar heel wijs in: focus je niet op wat je níet kan eten, maar op wat je wél kan eten! Je maaltijden hoeven ook niet standaard vleesvervangers te bevatten; je kan heerlijk eten zonder vleesvervangers. In groep 8 was mijn lievelingseten al broccoli, dus je snapt dat het niet heel vervelend is om een leven te hebben gevuld met groenten. Gooi daarbij peulvruchten, noten, fruit, tofu en sojaproducten en je kan heerlijke eetfeestjes bouwen. Het probleem bij mij is nu wel dat ik iets meer eet dan ik zou moeten; alles is zó genieten en ik kijk na de laatste hap van de ene maaltijd alweer uit naar de volgende. Het mooiste is dat je altijd met een goed gevoel kan eten: geen dier (en hopelijk ook geen mens, maar dat is weer een volgende stap) hoeft te lijden omdat jij iets wil eten.
Anderen 'belasten' met jouw keuzes
Ik vind dat iedereen een eigen keuze moet maken in het kiezen voor bepaalde voeding. Dat vind ik heel simpel: alleen jij kan jouw verantwoordelijkheid nemen. Dat kan ik niet voor je doen en ga ik ook niet doen. Dus ik eet vegan en als jij je bord vol gooit met vlees, ei of kaas en een glas melk voor je neus hebt staan, moet jij dat lekker doen. Ik gooi mijn bord vol met groente, fruit, sojaproducten, noten, peulvruchten en andere plantaardige producten.
Een andere stap daarin vind ik uit eten gaan: ik vind het moeilijk om te zeggen dat ik geen vlees, kaas of vis of whatever eet en of daar rekening mee gehouden kan worden. Het voelt ook een beetje als de omgekeerde wereld aangezien ik voor mijn gevoel rekening hou met de dieren en vervolgens een ander moet vragen om dat ook te doen namens mij. Zie de alinea hiervoor, zeg maar. Is het mij goed recht om aan de kok te vragen of hij/zij iets anders wil bereiden voor mij? Tot nog toe had ik af en toe ontzettend geluk en was een gerecht zonder kaas al compleet vegan en op andere momenten zit er toch feta in de salade van 3 ingrediënten, omdat ik te verlegen ben om te vragen of het last-minute anders kan. Zaterdag ga ik met mijn familie uit lunchen en dit keer heb ik de menukaart bekeken, zelf voorstellen gedaan om iets veganistisch te maken en het is volgens het restaurant allemaal geen probleem. Het is een drempel die je over moet, denk ik. One day or day one. Misschien is dat het antwoord op alles wat je wil veranderen in je leven: ga je daarmee wachten tot het geschikte moment (als de wereld meer vegan is ofzo) of ga je er gelijk mee beginnen?
Kiezen doe je zelf
Kortom, een prachtige zoektocht naar een fijn en gezond leven met heerlijk eten dat goed is voor mens en dier. Ook belangrijk: niet streven naar perfectie. Als het een keer niet lukt om veganistisch te eten of dat je per ongeluk toch verleid bent tot een lekker koekje waar boter en ei in zit: het is niet het einde van de wereld. Bij de volgende maaltijd maak je gewoon weer opnieuw de keuze. En die keuze is bij mij het allerliefst heerlijk veganistisch.
Een andere volgende stap is de keuze maken of ik een volgend boek ga bestellen. Ook mannen doen aan veganisme, weet je. Wellicht komt binnenkort het boek Vegan for friends in de kast te staan.
No comments:
Post a Comment