MSN Messenger
Een jaar of 13 zal ik geweest zijn. Mijn klasgenootjes hadden het over 'MSN', een mysterieus woord van iets waar je internet voor nodig had en een computer. Ik downloadde het programma, maakte een account aan en voegde e-mailadressen van klasgenoten toe. Was je allebei online, dan begon het: chatten!MSN was eigenlijk het eerste medium dat online chatrooms overbodig maakte. Die chatrooms waren vaak een beetje creepy. Er gingen verhalen rond van mensen die zich voor deden als iemand anders en mocht je ooit gevraagd worden om 'irl'* af te spreken: nooit doen. Dat je in chatrooms ook e-mailadressen kon uitwisselen en toe kon voegen aan MSN, so be it.
Steeds meer mogelijkheden
MSN had als basis de chat. In het hoofdvenster zag je welke van jouw contacten online waren en welke offline. Je gebruikersnaam was onbeperkt te wijzigen - inloggen deed je met je e-mailadres. En in je gebruikersnaam kon je los gaan met smileys en leestekens. Volgens mij heb ik iets in de trant van ~*~ Marliesss ~*~ (F)(L)(H):D eens als gebruikersnaam gehad. Een dubbelklik op iemand uit je contactlijst en je kon online in gesprek.
Natuurlijk werd MSN regelmatig geüpdatet. De uitbreidingen die volgden werden regelmatig huilend geaccepteerd. Nieuwe smileys waren bijvoorbeeld de talk of the day, zeker toen ze geanimeerd werden en de knipoogsmiley ook werkelijk knipoogde (wie bedenkt zoiets?).
Een andere nieuwe mogelijkheid was dan wel weer heel interessant: je kon doen alsof je Offline was met de status 'Offline weergeven' en stiekem praten met mensen waar je wél mee wilde praten en de rest zag gewoon niet dat je er eigenlijk wel was. Adolescentenpolitiek noem ik het maar.
Andere mogelijkheden waren er ook: bestanden delen, samen een spelletje (Mijnenveger!) spelen, iets met webcammen en later zelfs afschuwelijke 'buzzers' en 'winks' sturen die je computer deden ontploffen als je ze ontving.
Een eigen taal
De manier van schrijven op MSN was altijd middels een heerlijke chattaal. Het gemiddelde gesprek begon zo: "Hey", "Hey, hoest?" "Goe, met jou?" "Ook." Gelukkig heeft Wikipedia een overzichtje van alle gebruikte afkortingen; ik wist ze niet meer. Vooral "w8 ff" was een veelgebruikte afkorting wanneer je even weg moest van de computer of online iets ging opzoeken. Inmiddels gebruik ik in informele gesprekken alleen 'idd' nog als afkorting voor inderdaad, maar ik ben wel benieuwd: zou de huidige generatie tieners deze termen ook gebruiken?
En nu?
Een aantal jaren geleden werd besloten MSN Messenger op te doeken. Iedereen 'moest' overstappen op Skype. Dat plan is nooit uitgepakt zoals het bedoeld was. Skype is toch net iets 'verderweg' dan MSN was. Net als bij Cu2 blijven vooral de herinneringen over. Zo weet ik nog goed hoe een vriendin opeens afweek van het standaard "goe" als antwoord op de vraag "hoest?" Het ging slecht, één van de katten was doodgereden. In aantal jaren is dat nu mijn halve leven geleden. Waarom ik dat onthouden heb? G1 id.
*irl: in real life
Lees ook deze toffe blogs over Social media: toen en nu
No comments:
Post a Comment